కన్ను తెరిస్తే జననం
కళ్ళు మూస్తే మరణం
రెప్ప పాటు ఈ జీవితం సమస్యల
ఝరీ ప్రవాహం
అనునిత్యం లోకం నెడుతున్నా
తన ఉదరం ఫై నేను కొడుతున్నా
బాధను భావిద్వేగంతో భరిస్తూ
ప్రసవ వేదన జ్వాలాగ్నిలో
తన నరాలే రాగి తీగలైన
క్షణాన
నేను నీ కంటి పాపనంటు
జీవన్మ్రుత సమయంలో
నాకు జీవాన్ని పోసిన బ్రహ్మ
మా అమ్మ
No comments:
Post a Comment